Voel jij altíj́d perfect aan wanneer je beter kan stoppen? “Oh! Dat doet me denken aan Victor Reinier” begin ik een monoloog. Wát me aan hem deed denken, weet ik niet meer. Ik weet wel nog dat er weinig voor nodig was aan hem te denken, omdat ik als tiener lange tijd aan niets anders heb gedacht.
“Hij liep een tijdje terug in ’t gebouw waar ik eerder werkte en ik kreeg gewoon slappe knieën. Door hem verrek ik al járen m’n nek wanneer er een man in faded jeans, shirt en leren jackie nonchalant maar erg bewust van z’n casual hotness voorbij wandelt.” De ogen van m’n collega worden groot en haar onderlip trekt een beetje terwijl ik doordender over m’n TV-held.
“Hij is de blauwdruk geweest voor m’n beeld van De Ideale Man. Nee, oké, niet híj per sé, maar z’n personages. Ik wil dat een man naar me kijkt zoals Wolfs naar Eva. Ik wil iemand in pure wanhoop van verdriet op z’n brede borstkas kunnen stompen en verzekerd worden dat alles goed komt. Door hem wil op avontuur met iemand die stiekem gewoon de huisman kan uithangen en wat van kunst weet” oreer ik als m’n gedwongen publiek me probeert te onderbreken. Maar ik wil er niets van weten, ik begin net op stoom te komen.
“En dan Vledder. My God. Een betere sidekick kan je toch niet bedenken? Iemand die een moeilijke situatie licht maakt door een gebbetje of een guitige glimlach. Een man die tegen je in kan gaan, maar niet bang is je gelijk te geven als je dat krijgt. En die de gore hapjes van mevrouw De Cock vriendelijk maar resoluut afslaat. Een man met charme én smaak!” Zie ik nou dat m’n collega haar lach probeert in te houden?
“Wist je trouwens dat ik had gelezen dat hij dyslectisch is en als z’n vragen voor de quiz Lucky Letters uit z’n hoofd leerde? Dat is toch fucking aandoenlijk?! En had ik al gezegd dat hij dus écht heel hot was in de nineties en early zeroes? Ja, hè? Nu heeft-ie ook nog wel wat,trouwens!” eindig ik m’n monoloog omdat ik merk dat m’n collega brandt van verlangen om iets toe te voegen.
“Ha, wat ik dus wilde zeggen was… dat hij de vader van een goede vriendin is. Moet ik nog iets voor je doorgeven of zullen we dit voor altijd doodzwijgen?” Eén keer raden wat ik koos.
Geef een reactie